.

.
Mostrando entradas con la etiqueta Alluitz. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Alluitz. Mostrar todas las entradas

2018/02/13

Gaintza: 1.008m | Ipar aurpegia. (Alluitz)

2017/03/04 | "Maite ditut gure bazterrak" abestiak esanahi haundia dauka niretzako, gure ondoan dauden mendi eta inguru guztiak asko maite ditudalako. Eta nola ez, Alluitz mendi magikoa.

Mendi hau inguratzen duen guztia da gure hurrengo erronka, bertako historia, igoera, bide eta izen ahastuak berriz berrezkuratuz. Alluitz baita orain gure txokoa. (Egoitz Elduayen).



Igoeraren deskribapena; Sagasta auzo eta Axpetik nabarmen ikusten igoera bertikal eta zuzena da hauxe. Hanka eta besoak ondo gogortzeko igoera indartsua. Sagastatik Larranora doan ardi edo ahuntz bidea erabiliko dugu igoeraren hasiera ondo aurkitzeko.

Bizpahiru harritza eta kanal pasa ondoren gora egiteko dagoen korridorearen azpian kokatuko gara, oso korridore estu eta estetikoa. Horma edo hesi itxura hartzen duen zatia hau atzean usteko alternatiba edo modua. Korridorea atzean utzi, eta ezkerrerantz doan ahuntz.bide zabala erabiliko dugu. Aitzinean inguruko zaharrek erabilitako bidea.

Orain berriz, igoera zuzen eta deserosoa daukagu aurretik. Biderik gabeko igoera luzea. Ertzaren azpian dauden pago bakartiak erreferentzia bezala hartuta egingo dugun igoera, berriz "zuhaitzen bidea", baina Gaintzaren iparraldean. (Untzillatx, zuhaitzen bidea.)

Pago bakartiak ondotik zeharkatu eta ertzaren azpian dagoen harritza batera hurbilduko gara. Hau da igoeraren zati aipagarriena.

Harritza zeharkatu eta ezkerrerantz doan belar-bide batetik igoko gara, igoerako azken pago bakartiaren ezkerretik. Pagoa atzean utzi, eta gora doazen plaka batzuen azpian azalduko gara. Aurrean, azken atal ikusgarria daukagu.

Eskuinera doan eskalada bide polit eta bertikala, Gaintzaren iparraldeak ondo gordetzen duen toki edo txokoa. Igoerak, hirugarren gradutik hurbil dauden bizpahiru erresalte ditu, hala ere, igoera ondo babesteko aukera ugari aurkituko ditugu.


Bukaera, gogorra bezain ederra.

2016/12/05

Alluitz: 1.034m | Galdarea-ko arroa edo kanaletik. (Alluitz hegoaldea).

2016/11/12 | Alluitzeko hegoaldean dauden eskalada bideak alde batera utzi eta Galdarea ezproitik behera doan kanaletik igoko gara oraingoan, igoera zuzen eta bertikala.

Argi! eskalada regulazioak Alluitz Hegoaldean. LINK/PDF

Igoera basati honek badauka bere istorioa. Buruan bueltaka zegoen ideia edo erokeri bat zirudien.
"Crestas del Duranguesado" liburuko 51 orrialdean dagoen krokis zahar bat aurkitu nuen arte. Antonio Ferrer-en liburuak erokeria errealitatean bihurtzeko aukera ederra eskaini zidan. Urte askotan buruan marraztutako marra egia bihurtzeko aukera ederra. Krokisa oinarri bezala hartu eta igoera burutzeko momentu aparta.

Erdaraz "Pared Concava" izenez ezagutzen den hormaren azpitik doan arroa edo kanala. Galdarea-ko arroa, edo kanal zabala.

Igoeraren deskribapena; Igoera "Amilla" zelaietan hasten da, zelai berde eta oparoan gorantza eginez.  Aurrean Galdarea-ko amildegitik datorren harritza aurkituko dugu. Nola edo hala harritza alde batetik zeharkatuko dugu, atal honetan gora egitea asko kostatzen du eta. Ezkerraldean, "Cabra de Judas" izenez ezagutzen den ertza aurkituko dugu.  Alluitzek hegoaldean, dauden eskalada bide gogorrenetarikoa. 

Astiro astiro, harritzatik gora egingo dugu. Aurrean ditugun harri plaka batzuekin topa egin arte.
Itxuraz, gora egitea ezin dela ematen duen arren, eskuineko kanal batetik ondo igotzen da (III+/30m). Belarrez ondo jositako kanal nabaria da.


Kanala ondo igotzen da, eskuak ondo satzeko zulo ugari eta erosoekin. Kanala atzean utzi eta orain ezkerrerantza egingo dugu, beti Galdarea horma erreferentzia moduan hartuz. Lizar bakarti baten ondotik pasatu eta astiro astiro Galdarea hormatik behera dauden harri plakerata hurbilduko gara. Paizaiaz gotzatzeko atal aparta.

Metroak gora goazela, Galdarea hormara hurbiltzeko dauden harri-plakak aurrez aurre topatuko digutu. Itxuraz gaindiezina ematen duen atal arriskutsua da hau. Harri plaka hauek aurrean utzi eta ezkerrerantza doan korridore edo "tximinia" itxura duen lekutik "Cabra de Judas" ertzera hurbiltzeko dagoen bidea hartuko dugu (III / 30m). Eibartarren ezproiaren azpi azpian kokatuz. Galdarea arroaren perspektiba zabalagoa hartzeko toki zoragarria.

Ertzetik jaitsi eta berriz gora egiteko bidea hartuko dugu. Galdarea hormatik behera datozen harri-plakak ondo egiteko ez dago bide oso garbirik. Bidea intuizioa erabiliz egingo dugu. Beti ere bide erosoena topatuz.

Pixkanaka Galdarea hormara hurbiltzen joango gara azpian dauden 2 lizar ederren azpian kokatuz. Zuhaitzak, beti dira erreferentzia harriz jositako atal kaotiko honetan. Azpian amildegi izugarria dago beraz kontu handiz hartzeko atala izango da honako hau.

Orain, eskuinera nabarmen ikusten den Korridore mixto bat topatuko dugu. Bidearen erdian lauzpabost Lizarrek apaintzen duten korridorea mixtoa.


Korridore mixtoa, hau da, harriz eta belarrez hornitutako korridore zikina dator orain. Bidean harkaitz-zubi asko aurkituko ditugu bidea ondo babesteko, eta erdi erdian lizar ederrak bilera egiteko. Gora egitea argi ikusten ez badugu, lizarretatik behera rappela egiteko ondo dagoela ematen du. Aukera ona, hemendik alde egiteko.

"Crestas del Duranguesado" liburuan agertzen den krokisa.


Igoera basati honek badauka bere istorioa. Buruan bueltaka zegoen ideia edo erokeri bat zirudien.
"Crestas del Duranguesado" liburuko 51 orrialdean dagoen krokis zahar bat aurkitu nuen arte. Antonio Ferrer-en liburuak erokeria errealitatean bihurtzeko aukera ederra eskaini zidan. Urte askotan buruan marraztutako marra egia bihurtzeko aukera ederra. Krokisa oinarri bezala hartu eta igoera burutzeko momentu aparta.

Lizar multzoa atzean utzi, eta aurrean igoerako irtengune aipagarri eta zailena aurkituko dugu; irtengune horizontal eta mixtoa. (III+/ IV / 30m) 

Irtengunea ez da erraz egiten, eskuak erabiltzeko leku mugatua baita. Nola edo hala, irtengunea pasatu eta korridorearen azken atalean sartuko gara. Atal belartsu baina lasaiagoa. Kokuzkulu-ko kanalarekin bat egiten duen leporaino doan tartea da hau.

Lepotik kokuzkulu kanalera jaitsi eta Alluitzeko tontorrera doan bidea jarraituko dugu. Oraingoan bide lasaia izango dugu. 

Alluitzeko tontorrean arnasa ondo hartu eta egindako bidea ondo miresteko aukera izango dugu. Igoera alpino eta sufritua Alluitzeko hegoaldean dagoen atala. Galdarea hormaren kanal zabal eta bertikala.

Jaitsiera berriz, Artolatik datorren bide "klasiko"-a hartuta egingo dugu .


Mapan, igoera.

2016/11/21

Alluitz;1.034m | Iparraldeko ertza.

2016/10/29 | Urteak pasa dira  lehenengoz Alluitzeko iparretik igo nintzela. Durangaldeko mendietan aurkitzen den atal basati eta ederrenetarikoa. Ondo babestu beharreko leku zoragarria.

Orduak sartu ditugu ipar aurpegi hau ondo aztertzen, dauden aukera guztiak ondo ikertu eta probatzen. Guretzako, mendian eta mendiaz gozatzeko leku aparta.

Azkenean, Bizkaia, Gipuzkoa eta Arabako hiru mendizale amorratu elkartu gara igoera eder hau burutzeko (Gotzon, Egoitz eta Javier). Taldean azkena, eta Arabatik, Euskal-Herriko ertzak ondo ezagutzen dituen; Javier Iturritxa.  "Aristas y crestas de euskal herria" liburuaren idazle eta egilea. Plazer haundia, Durangaldeko altxorrak berarekin elkarbanatzea.


Igoeraren deskribapena;  Sagastatik eta Axpetik nabermen ikusten den ertz luze eta potentea da. Olarreta hormaren azpian hasi eta Alluitzeko tontorraren ondoan bukatzen den ertz bertikala.


Ertzaren hasierara heltzeko hiru modu ditugu. Lehenengoa; Axpetik Gailanda baserrira doan autobidea hartu, eta Gailanda baserritik gorantz doan baso-bide igotzea da . Bigarrena, Sagasta auzotik Alluitz azpiko Olarreta hormara doan bidetik igotzea da. Azkena berriz, Artolako lepotik Sagasta auzora doan mendi-bidetik Olarretako hormara hurbiltzea da.

Ertz integrala egiteko asmoa daukagunez, Olarretako horman dauden eskalada bideak ondo aztertu eta lehengo ezproia zuzen zuzenean igotzen duen eskalada bidea egingo dugu. Gure kasuan, “Larau” izena duen eskalada bidea. V+ graduku eskalada bidea. 60m inguruko luze eder bat. Ezproi honen ipar aurpegiko bide zailena.

Olarreta sektorea.

Lehengo bilera Olarretako ezproia bi zatitan banatzen duen lepoan egingo dugu. Olarretako ertzaren perspektiba osoaz gozatzeko toki aparta da hau. 

Abadaiñoko toponomia liburua I.  / 158 orria.

Ezproia banatzen duen lepotxoa eskalada klasikoan egin eta bigarren luzearekin hasiko gara. Gainean "Olarreako ezproiaren bidea" izenez ezagutzen den ertz basatia.

Ertzak ematen dituen zailtasun guztiak egingo ditugu, ertza bapo bapo aprobetxatuz. 60m inguruko luze ederra. Laugarren graduku irtengune ugariekin egiten den luzea da, gora egiten asko gozatzen den atala.  Gora goazen bitartean, arkaitz zoragarria aurkituko dugu,  seguruak ondo sartu eta instalatzeko pitxadura ugarirekin. 

Bigarren bilera, ertza asko lasaitzen den lepotxo batean egingo dugu. Arkaitzak ondo babesten duen arroka zubi eder batzuk ondo aprobetxatuz. Leku eroso eta aproposa.

Hurrengo luzea, errazago egiten da. 30m inguruko luze bertikala eta erosoa. Azken bilerarako berriz, ondo ikusten den katai bat erabiliko dugu. Arkaitz haundi baten ondo ikusten den instalazioa zahar bat. Olarreta sektorean dauden eskalada bide gogorrenak bertan bukatzen dira. Talaia paregabea.

Materiala ondo banatu eta hurrengo atala ensanblean egingo dugu. Landaluzetako ormetatik gora doan atal zoragarria. 100m inguru dituen atala, bigarren eta hirugarren graduko irtengunez josita dagoena. Alluitzetik Anbotora doan ertza ondo miresteko eta gozatzeko leku aparta..

Azkenik, eskalatzeko materiala gorde eta ertza ahal den guztia aprobetxatuko dugu, infernuko zubiaren ikuspegi eta perspektiba bereziaz gozatuz. Bidea Alluitzeko tontorraren ondoan bukatuko dugu. Berriz etxean, Alluitz-eko tontor maitean.

Jaitsierarako, Artolako lepotik datorren bide harrunta erabiliko dugu. Gero Sagasta auzoraino doan bidea erabiliz.

Laukian, ertza.

2016/10/20

Alluitz:1.034m | Labar txikietako ertza. (Eskalada klasikoa).

Oraindik badauzkagu altxor ederrak gure mendietan, Alluitzen hain zuzen. Iparrerantz ematen duen aldean ondo gordetzen den ertz estetiko eta basatia. Eskalada klasikoan egiten den igoera ederra.

Kostatu da, baina kanalaren izena berreskuratzea lortu dugu. Askok Askafe moduan ezagutzen duten leku edo atala, halaxe izendatzen baitu Antonio Ferrer mendizaleak "Crestas del Duranguesado" liburuan. Sagasta eta Axpeko auzoekin hitze egin, eta toponimia berreskuratzeko ahaleginean nabil. Gure baso eta mendietan arbasoek erabilitako izenak berreskuratzeko ahaleginetan. Horregatik, Askafe izena alde batera utzi, eta "Labar txikiak" deituko diogu paraje honi, bere jatorrizko izena baita.

Orduak bota ditut Ferrer eta bere lagunak "Askafe" moduan izendatutako kanalaren babesean, ertzaren aukerak ondo aztertzen. Ertza, Artola-ko lepotik Alluitzera doan bidearen eskuinean aurkitzen da. Labar txikietako kanala-ren ezkerreko horma hain zuzen. Urrunetik oilar gandorra itxura duen ertz estetikoa. 


Igoeraren deskribapena:Ertzaren oinarrira heltzeko aukera asko daude. Baina ertza ondo hartzeko, Artolako lepotik da igoera zuzenena. 

Lehenengo zatia oso erraz igotzen da, eskuak ondo berotzeko leku apropos eta jolasgarria. 50m inguru aurrerago, eskalatzeko materiala prestatu, eta lehenengo bilera jarriko dugu.

Lehenengo luzea ederra eta jolasgarria. Kareharriz osaturiko bi plaka handi eta ederrak. Interguneak ondo babesten dira arteka-trabagailuak erabiliz. Luzea, lepo itxura hartzen duen zati batean bukatuko dugu. Hemen, bigarren bilera jarriz.

"Aipatzeko, lehenengo luzearen erdialdean, aitzinean erabilitako hiltze zahar batekin topo egin dugula. Hiltzea ez da fidatzekoa, oxidoaren eraginez oso itxura eskasa du eta."


Hurrengo gunea hiru luzetan bananduko dugu. Ertz osoaren eskalada eder eta interesgarriena. 30m inguruko hiru luze ederrak, IV+ graduko intergune ugariekin hornitutako luze politak. Eskalada aurrera doala, intergune edo erresalte batzuekin argi ibili beharreko lekua, kareharri apurtu eta itsusia ugaria baita.

Erabilitako materiala: Kaskoa, arnesa, 60 m soka, arteka trabagailu, trabagailu mekaniko, zintak eta espresak.

Bosgarren bileratik gora ensamble moduko eskaladan segituko dugu. Ertzaren azken zatiarekin gozatuz. Paisaia dotorea Alluitzen bihotzean.. Materiala batu, eta Alluitz tontorrera heltzeko biderik zuzenena hartuko dugu.

Zirkuluan ertzaren kokapena.

Ertza.

2015/12/01

Alluitz: 1.034m | Ziertziako urkuluko kanaletik. (Ipar Aurpegia).

2015/11/01 | Urkiola-ko parke naturalean eskalatzeko zeuden debekuak amaituta (LINK), gure mendiek eskaintzen duten alternatiba edo aukerak ondo gozatzeko ordua heldu da. Gogo asko nituen Ziertziako Urkuluko kanala errepikatzeko, igoera zuzen eta bertikala Alluitz-etik Anbotora doan ertzeraino.


Nondik izena? Patxi Galé adituaren laguntzarekin Iparraldeko kanal hau Ziertziako urkulu kanala izenaz bataiatu dugu. Abadiñoko toponomia mapa eta liburuetan informazioa ondo miatuz.

Igoeraren dekribapena: Autoa Atxondoko Axpe auzoan utzi eta Gailanda baserrira doan bidea hartuko dugu, 2 km dituen  ibilbide lasaia. Axpe auzoaren bihotza zeharkatzen duen bidea.

Gailanda baserrira heldu, eta gorantz doan bidea hartuko dugu. Beti Zorrotzako gailurraren azpian dagoen hamildegiaren ingurutik (Alluitz-etik Larrano puntara doan ertzean aurki dezakegun gailurra).
Pinudiak zeharkatu eta kobagorritte-ko iturrira helduko gara. Orain dela urte batzuk barriztatutako leku zoragarri bat atxa haundien azpian. Orain gorantz doan hesi baten eskumatik igoko gara, ganaduarengandik (ardi eta ahuntzak) babesten duten tarte edo pagadi gazte bat ondo kontserbatseko erabiltzen den hesia hain zuzen.

Gora goazela, hirurogei metro inguru gorago, ezkerrerantz egingo dugu. Orain ahuntz-bide bat hartu, eta elorriz inguratutako paisai eder bat zeharkatuko dugu. Ahuntz eta ardientzako, gordeleku moduan erabiltzen duten toki lasai eta ederra. Gorago, kanal harritsu bat aurkituko dugu, kanala igo eta Anbotoko mendilerroaren lehen hesi haundia gaindituko dugu. Aurrean eta goiko partean, Alluitz mendiaren iparreko pareta ikusgarria.


Zelai bertikalez jositako toki batetik ekingo diogu orain eta gorantz egingo dugu eskuak erabilita. Hagin esanguratsu batera heldu,  atzean utzi eta ezkerrerantz doan ahuntz-bide bat erabiliko dugu Ziertziako kanaletik jaisten den harritzara heltzeko.

Toki ikusgarria da hau. Kanalaren azpian gaude orain. Perspektiba ikaragarria daukagu harritzaren hasieran.  Hasierak ez dauka inungo zailtasun aipagarririk, harritzak  igotzeak suposatzen duen zailtasuna baino ez. Oso motel igotzen den tartea da.  Metroak aurrera egin eta kanala estutu egiten da, bedarra protagonista bihurtuz. Nola edo hala, gora egin eta lehenengo intergune edo erresaltera iritsiko garau, erraz igotzen den tartea da hau.  Materiala jantzi (kaskoa derrigorrezkoa), eta lasai egingo dugu gorantz. Azpian amildegiak, gaur egun, bedarrez estalitako kanala denak, txirrista forma ikusgarria hartzen du. Argi ibiltzeko lekua da hau.

Astiro astiro eta arreta handiarekin metroak igoko ditugu kanalean barrena,  hurrengo intergune edo erresaltera heldu arte. Bigarren intergunea izango da hau, ezkerretik egingo duguna. (Piolet batekin hobeto egiten dena.) Erresaltea atzean utzi eta kanalaren alboetan pago bihurritu batzuk agertuko dira, denbora eta eguraldiaren eraginez oso itxura berezia dutenak. Talaia zoragarria hau, paisaiaz gozatzeko.  Gainean berriz, azkenengo zatia.

Orain kanala zerbait zabaltzen da, baina metro batzuk gorago kareharriz eta belarrez osatutako hesia aurkitu dugu arrez aurre. Igaroezina dirudien pareta mixtoa da eta  bost metroko erresaltea dueña. Hirugarren graduko zatia edo tartea. Gainean eta pago  batean, basbesteko aukerarekin.

Erresaltea behean utzi eta berrogeitahamar metro inguruko intergune jarraiak aurkituku ditugu, eskuak erabiliz erraz egiten diren pausuak. Baina argi ibili, bidea ondo jarraitu behar delako, hau ez da paretan gora galtzeko lekurik aproposena. Gure azpian beti, Ziertziako arroa ikusiko dugu.
Bukaera, eskumar,a horizontalean egiten da, Urkuluko leporaino (Ziertziako urkulue).

Alluitz-era heltzeko, ertz integrala egiteko aukera dugu orain. Bitartean, infernura zuzen zuzen doan zubia zeharkatuko dugu. Infernua barik, Alluitz mendiaren tontorra aurkituko dugu bertan.
Jaitsierarako berriz, Artola-ko leporaino doan bide klasikoa hartuko dugu. Beranduago, Axpe auzoraino heltzen den mendi ibilibidea jarraituz.

------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 2h 50' (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila.
 - Distantzia: 9,6 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 1.025m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Axpe Auzoa - Gailanda Baserria - kobagorritte-ko iturria - Ziertziako Kanala - Urkuluko lepoa - Infernuko zubia - Alluitz - Artolako lepoa - Axpe Auzoa 
------------------------------------------------------------

Gailandatik gora daude pinudietatik.

2015/11/03

Astxiki: 785m | Ipar-mendebaldeko ertza | Arista o Cara Noroeste.

2015/10/25 |Astxikiko iparmendebaldean aurkitzen da igoera eder eta basati hau. Atxarteko harrobien gainean dagoen ertz zabala hain zuzen ere. Urte asko dira Atxarteko  inguruetan gabiltzala.Akaso Euskal Herri osoko mendizale asko gara bertara hurreratzen garenak. Eskalatzeko leku aparta dira Atxarte eta bere inguruak.  Aspalditik daukat igoera hau egiteko asmoa. Durangaldeko ertz aipagarrienen bateratze bat egitea, buruan daukadan ideia bat da eta agian epe labur batean burutuko dudana.

Igoeraren Deskribapena; Atxarteko harrobian hasten da igoera, ermita eskuinean utzi eta gorantz doan bide ezaguna hartuz.  Eguzkiarreko pareta eskuinaldean utziko dugu. Gora goazela, Artolako bide klasikoa eskuinean utziko dugu, eta ezkerrerantz doan bidea hartuko dugu. Usukobeta harritzaren azpitik doan bidea zeharkatzen, elorri eta txilar hostotsuak saihestuz. Gainean Astxikiko eskalada klasikoenetariko batzuk aurkituko ditugu (Ezkerreko horma deritzon sektorea; LINK), eta Usokobetako harritzaren kanal zabal eta apurtua. Aurrera jo behar dugu, "ezkerreko horma" deritzon sektorearen azpitik iparmendebaldeko ertzaren bila, ahuntz bide estu eta zikinetik. 

Aurrera goazela, “Kobailuna” ederra aurkituko dugu ertz zabalaren azpian, ahuntzak aterpe moduan erabiltzen duten haitzuloa. Bisita labur bat egin eta ertzaren bila goaz, beti ere sena erabiliz. 


Orain, harrobiak azpian ditugu eta aurrean berriz, Astxikiko ertz zabala. Igoeraren lehen zatia erraza da, txilar eta elorriz (zuri eta beltzak) estalita dagoena. Gora goazela, lehenengo intergune edo erresaltea ikusiko dugu lehenengo aldiz, izengabeko espoloiaren hasieran. 

Intergune hau, 5/6 metro inguru dituen tarte bertikal mixtoa da. (harri eta belar korapilatsua ), IIIº. gradua izango duen erresaltea. 

Pixkanaka lehenengo muino edo espoloi-aren azpira hurbiltzen goaz. Lehenengo erresaltea lasai hartu, eta astiro gorantza egingo dugu eskuak erabiliz. Azpian Atxarteko hamildegi eta harrobiak ditugula. 

Erresaltea atzean utzi, eta kanal belartsu batetik igotzen da, espoloiaren ezkerreko lepo batera iritsi arte.  Leku zoragarria!. Lepo estua atzean utzi (Artea erreferentziatzat hartuta) eta eskuineko paretatik goaz oraingoan; intergune erraz eta jarraituak gaindituz (IIº+). Aurrean “Pago bakartia-ren lepoa”, Atxarte inguruko paisaia miresgarri eta dotoreena. Paisaia dastatzen geratzeko leku paregabea.


Aurrean berriz (Gainean), hurrengo txanpa; Atxurdin-gaina. 

Ertzaren bigarren zati aipagarriena eta Astxiki gailurraren anai txikira heltzeko bidea. Tarte harritsua eta erresalte aipagarriena IIIº. gradukua izango da. Kareharri aparta. Ertz osoko zati ederrena.

Metroak gora goaz paisaia ondo daztatuz.  Atzean Atxarte eta Urkiola inguruko paisai dotoreenetariko bat dugula. 60 m inguru geroago, erresaltearen azpian kokatu eta eskalatzen hasiko gara. Gozatzeko zati edo luze aipagarriena (6 m/IIIº). 

Intergunea azpian utzi eta kanal estu batera helduko gara, 80 m inguru dituen kanal belartsua. Orain, gora egiteak errazagoa ematen badu ere,  argi bili beharreko lekua da azpian (iparraldean) dugun hamildegia ikusita.


Azkeneko pausoak eman eta konturatu orduko Atxurdin-gaineko gailurrera helduko gara. Astxiki mendiguneko anai txikia. Metro batzuk beherago, harriz beteriko kanal zabal batetik jaitsiko gara; astxiki eta Atxirdun-gaina banatzen duten leporaino. Lepotik, ardiak erabiltzen duten bidea jarraituko dugu Astxikiren gailurreraino. 

Jaitsieran, Artolara eta Atxartera doan bidea jarraituko dugu. 


Egindako Ibilbidea.


------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 1h 58' (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila 
 - Distantzia: 3,2 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 680m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Ezkerreko horma "sektorea" - Iparmendabelde-ko ertza - Atxurdin gaina - Astxiki - Artola - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------

2015/02/16

Alluitz: 1.034m | Atxarteko igoera ezagunetik. (negu giroan, elurrarekin jolasean).

2015/01/17 | Azkenengo edurrak solasaldi ederra ekarri digu etxe ondora, eta nola ez, gure mendietan negu giroaz gozatzeko aukera izan dugu. Oraingoan igoera klasikoa atxartetik artolako lepora, ondoren "horiz" markatutako igoera ezberdin bat egiteko. Zailtasujn gabeko igoera ederra, intergune erraz eta ederrakin (II/II+) "Askafe"-ko kanalaren gainean dagoen hertzeraino.

Edurra ez dagoenenan, erraz egiten den igoera ezberdin eta oso lasaia. Eta nola ez, beste egun eder bat Alluitz inguruan! 

Horiz igoera, gorriz jaitsiera.

Aipatzeko, neguko kondizioetan asko aldatzen den igoera dela, eta horregatik negu inguruan ibiltzeko materiala beharrezkoa dela.

Igoeraren argazki batzuk;

Errietalbaso Ipar aurpegia.

 Artolako lepotik gora doan bidetik.

2012/06/13

Zorrotza: 1.011m | Urkuluko Ipar Kanaletik | Por el canal de Urkulu, Cara Norte.

2012/06/09 | Es conocido por todos la normativa que existe en el P.N. de Urkiola respecto a la presencia humana en la cara Sur de Alluitz por estas épocas, son numerosas las aves en peligro que nidifican en sus enormes paredes. Una norma que respeto y acato pero que alguna vez me he saltado por pura ignorancia. Ahora es un tema que me tomo muy en serio, y con el que estoy muy concienciado. Debemos cuidar e intentar aportar nuestro granito de arena para que la Fauna y Flora de nuestras montañas pervivan y nos sigan haciendo disfrutar.

Información sobre la Regulación de la escalada en el Parque Natural de Urkiola: Link

Como era imposible realizar la ascensión por su cara Sur me planteé una nueva posibilidad por la cara Norte. Había pasado innumerables veces bajo la enorme pedrera que baja de la horcada de Larrango Urkulu en la cara Norte, para llegar a Artola o a los barrios de Axpe y Sagasta,  y siempre me quedaba con las ganas de probar su ascensión.  Tras haber recabado numerosa información in situ y sobre el terreno el pasado sábado realicé por primera vez su ascensión. Antesala de algunas ascensiones similares que realizaré en este macizo.

Descripción de la ascensión:  La ascensión comienza en el hermoso caserío “Gallanda” situado en los confines de Axpe (Atxondo), bajo las faldas de la cresta de Alluitz.  Tomaremos una antigua pista forestal que sube hasta la peña atravesando hermosos pinares. Una vez superado este tramo “el menos vistoso de la jornada” llegaremos a un antiguo manantial situado bajo la Norte de las Peñas de Alluitz (Kobagorritte) y junto a la pista que baja de la hermita de Santa Barbara “Larrano”.


Dejaremos el manantial atrás y comenzaremos con la autentica ascensión. Un primer tramo de hemosos pastos bajo las “Atxas” de Alluitz. La ascensión se realiza por pura intuición, tomando como referencia la enorme pedrera que baja de Larrango Urkulu “su canal Norte”  y que no es visible hasta haber ganado cierta altura (470m). Durante este primer tramo se sortean varias canales “pedreras”  de pequeñas dimensiones con un sendero bien marcado por el ganado que habita estos lares. Hay que estar atento y tener buen sentido de la orientación debido al caos de rocas que existe en este primer tramo.


Una vez superadas las incomodas pedreras y alguna trepada interesante que se puede evitar nos colocamos bajo la enorme pedrera que baja de Urkulu, la impresionante Norte del “Canal de Urkulu”. Se intuye otro corredor paralelo hasta Infernu-Zubi pero por ahora sólo quedara en eso, en pura intuición.  El canal aparentemente no presenta dificultades, simplemente hay que superar su enorme desnivel hasta entrar en el estrecho corredor donde algunos resaltes (II )añaden un punto muy alpino a la ascensión. El corredor se va estrechando a medida que ganamos altura y se vuelve muy exigente en su último tramo, donde algunas hayas (se toman como referencia) adornan este exclusivo paisaje. Sin duda un lugar mágico, donde los Alimoches son los auténticos protagonistas. Una vez superada la última haya se presenta el tramo más expuesto de la jornada, una pared de unos 3m con un paso III+. Un aliciente más para el montañero más aventurero.


El resalte ya es historia, y el paisajes es abrumador. Desde este punto de obtiene una mirada distinta sobre la Norte de Alluitz e Infernu-Zubi, sin duda un espectáculo. La horcada de Larrango Urkulu se presenta ante nosotros con  su característica cruz adornando la cresta y separando ambas vertientes. Desde la horcada sólo nos quedan algunas trepadas hasta nuestro objetivo del día, Zorrotza. Un Gendarme que cuida en exclusiva la cresta hasta Alluitz.

Para el descenso, seguiremos por la cresta de Gaintza hasta situarnos a la altura 960m donde unas enormes y largas placas (similares a las Placas Amarillas de Untzillatx) al Norte nos permitirán perder altura buscando el hayedo que se encuentra en la base de la peña. Un descenso bastante incomodo en su primera parte “en las placas”, que mejorará a medida que perdemos altura. Una vez en el hayedo seguiremos la pista hasta llegar de nuevo hasta el manantial de Kobagorritte donde volveremos por la pista forestal que hemos usado al comienzo de la jornada hasta llegar de nuevo a Gallanda.

"Al igual que las demás aristas y corredores antes mencionadas en el Blog, es recomendable realizar esta ruta o vía de ascensión con buen tiempo/seco y cuando no haya llovido en varios días, tiene algunos tramos muy expuestos y aéreos así que también es aconsejable estar habituado a trepar y fundamental no tener vértigo."

------------------------------------------------------------
- Tiempo: Total: 3h 10' (Con Paradas)
- Grado de Dificultad: Difícil ( Trepadas II/III+ )
- Distancia: 4,7 Km (+/-)
- Desnivel: Desnivel Positibo: 810m (+/-)
- Perfil de la Etapa: Gailanda Baserria (Axpe) - Canal de Urkulu - Horcada de Larrano Urkulu - Zorrotza - Cresta Gaintza -  Gailanda Baserria (Axpe)
------------------------------------------------------------

2012/01/18

Alluitz: 1.034m | Por el canal de "Askafe". | Askafe-ko Kanaletik.

2011/12/15 | Había que aprovechar la mañana del Domingo, así que visitamos la zona de Atxarte para repetir una ascensión singular en Alluitz. Su cara Oeste esconde alternativas interesantes al sendero clásico desde el collado de Artola. Corredores y Canales espectaculares adornan toda esta zona.
Apenas tenía información sobre la toponomia usada para identificar esta cara Oeste de Alluitz, así que con la inestimable ayuda de "Adiest" (Mendiak.net) he conseguido ponerles nombre a las zonas más reseñables.


Descripción del recorrido: La verdadera ascensión comienza en el collado de Artola, tras haber dejado de lado los 2 primeros corredores Oeste de Alluitz, llegamos a una tercera canal con una enorme pedrera en su comienzo. La canal de Askafe.

Un Canal con una pedrera muy larga que no termina hasta llegar al único y reseñable resalte de la ascensión. Es Conveniente evitar la pedrera debido a lo dificultoso que resulta avanzar por la misma.

El resalte, de unos 4m y un grado máximo de II+ se puede evitar por el flanco derecho, por una chimenea herbosa que hay que evitar siempre en días de mucha humedad.
Un resalte mixto de roca y hierba con buenos agarres. Tras haber superado el resalte nos toparemos de lleno con una bonita cavidad que sirve de refugio a los animales por estos lares. Un tramo espectacular, ya que se tienen las mejores perspectivas sobre el canal.

Tras un tramo con algunas trepadas divertidas llegaremos a la cresta de Alluitz, desde aquí la cima no queda lejos.

Para el descenso se puede utilizar el sendero clásico hasta Artola, o evitarlo bajando por una larga pedrera cómoda paralela a la de Askafe.

"Es indispensable estar habituado a trepar y moverse con soltura por terrenos escapados para realizar este tipo de ascensiones, y es importante evitarlos en días con niebla y mucha humedad."


Comunicaciones: Hasta Durango, ciudad cercana a Atxarte, se llega por la autopista A-8 si se viene de S. Sebastián o Francia, o por el puerto de Urkiola si venimos de Vitoria.En Durango cogeremos la N-634 hasta Matiena, donde tomaremos dirección Elorrio. Pasaremos por Abadiño, cogiendo el desvío hacia Mendiola, y pronto veremos Atxarte. Desde Durango unos 6 kilómetros.

 
Recorrido en 3D.




-------------------------------------------------------------
- Tiempo:-Total: 3h
- Desnivel: Desnivel Positibo: 700 m - Distancia Recorrida: 4Km (+/-)
- Dificultad: Fácil. "Trepada fácil en su última parte (II)"
- Perfil de la Etapa: Parking "Atxarte" - Collado de Artola - Canal de Askafe - Alluitz - Collado de Artola - Parking "Atxarte"
-------------------------------------------------------------


"Collado de Artola" con sus característicos torres de Alta Tensión.

Una mirada a las posibilidades que ofrece Alluitz por la Oeste, corredores muy interesantes.

Hace años, cuando realicé mi primera ascensión a Alluitz me quede prendado de su Cara Oeste. Sin duda una de sus caras más salvajes.


2012/01/04

Alluitz: 1.034m | Por el canal de Kokuzkulu (Cara Sur)

2011/12/27 | Urtea ondo amaitzeko Atxarterarte hurbiltzen gara Alluitzera igotzeko. Había que terminar el año bien, y nos decidimos por Alluitz para realizar una de sus ascensiones más salvajes y divertidas. Una ascensión muy recomendable si se quieren evitar aglomeraciones en la clásica que sube desde el collado del Artola.


Descripción de la ruta: La ascensión comienza en Atxarte, la escuela de escalada por excelencia. Nos dirigimos por el sendero que sube hacia el collado de Asuntze, para abandonarla más tarde justo en la base del canal de Urkulu. Nos adentraremos en el canal y ascenderemos unos 70/80m, más tarde continuaremos por la izquierda buscando el canal de Kokuzkulu.


Tras una larga pedrera enfilaremos la diagonal del canal hasta su última parte, llegando al pequeño pero impresionante Circo de Kokuzkulu. Tras algunas trepadas visitaremos su cueva más reseñable, la "cueva del Eco". Una cavidad que se esconde bajo la pared de Infernuko Zubi. La ascensión culminará buscando los mejores accesos trepando por la izquierda del circo. Una trepada fácil pero con ambiente hasta coronar la cima.

Para el descenso, bajaremos por el sendero clásico que sube desde artola completando una circular muy interesante del macizo.


"Es indispensable estar habituado a trepar y moverse con soltura por terrenos escapados para realizar este tipo de ascensiones, y es importante evitarlos en días con niebla y mucha humedad."


-------------------------------------------------------------
- Tiempo:
-Total: 3h 30'
- Desnivel: Desnivel Positibo:
700 m
- Distancia Recorrida: 5Km (+/-)
- Dificultad: Fácil. (Trepada fácil en su última parte)
- Perfil de la Etapa: Parking "Atxarte" > Canal de Kokuzkulu > Alluitz > Collado de Artola> Parking "Atxarte"
-------------------------------------------------------------

Comenzamos a caminar en Atxarte por el sendero que sube hasta el collado de Asuntze.

Txantxangorria.

2011/05/30

Alluitz:1.034m | Atxarteko igoera normaletik.

2011/05/29 | Kaixo! Atzo arratsaldean Erdikoatxan eta gaur Alluitzera, nire gorputza probatzen. Josu, ni eta Azkar Atxarteraino hurbildu gara Alluitzeko igoera normala egiteko, lasai hartu eta astiro astiro berriz mendian erritmoa hartzen. Eguna garbi dugu, eta gaiulerratik argazkiak egiteko txango politta gaurkoa.


Comunicaciones: Hasta Durango, ciudad cercana a Atxarte, se llega por la autopista A-8 si se viene de S. Sebastián o Francia, o por el puerto de Urkiola si venimos de Vitoria.

En Durango cogeremos la N-634 hasta Matiena, donde tomaremos dirección Elorrio. Pasaremos por Abadiño, cogiendo el desvío hacia Mendiola, y pronto veremos Atxarte. Desde Durango unos 6 kilómetros.

Ruta en 3D.

-------------------------------------------------------------
- Tiempo:
-Total: 3h 30'
- Desnivel: Desnivel Positibo:
700 m
- Dificultad: Fácil.
- Perfil de la Etapa: Parking "Atxarte" > Collado de Artola > Alluitz > Collado de Artola> Parking "Atxarte"
-------------------------------------------------------------

Una ascensión Fácil y muy conocida, más detalles de la ascensión en:
http://giroa.blogspot.com/2010/05/alluitz-1040m-infernu-zubi-astxiki-791m.html

Luces y sombras hacia Untzillatx.

Nineu & Azkar.

Tras 30" caminando llegamos al collado Artola,con unas vistas y día inmejorables. Desde aquí afrontamos una primera pedrera y después un tramo duro hasta la cima.

Mirada atrás, Astxiki.


Txoria guri begira.

"Podarcis hispanicus", Lagartija Ibérica.

Una mirada atrás con la cresta hemos dejado y Untzillatx.

Gotzon, Azkar & Josu.

Un poco de Información; Vía Normal desde Atxarte

La vía normal parte de Atxarte ( 290 m ) por la vertiente occidental accediendo al collado de Artola ( 564 m ) que la separa del Astxiki ( 732 m ), considerablemente más bajo, y aprovechando las empinadas pero herbosas laderas Sur del monte se alcanza la rocosa cima ( 1.034 m ).

La ascensión más antigua conocida fue efectuada por esta ruta en el año 1867 por el coronel D. Francisco Coello acompañado de ocho soldados y aldeanos ( usados a modo de porteadores ). Allí levantó un mojón de triangulación con objeto de realizar un mapa ( el primero ) del macizo. Construyeron un pequeño refugio con cristales y todo, y permaneció en la cumbre quince días con tronada incluida hasta obtener los datos precisos para su mapa. Hay que señalar que el vértice geodésico de Alluitz es uno de los de la red de primer orden que cubren la península ibérica. Fuente: Mendikat.net


Panorámica desde la cima, Anboto y el cresterio completo.

Cresta Integral Anboto: http://giroa.blogspot.com/2010/06/anboto-1331m-y-su-cresterio-integral.html

Paredones y canal de Kokuzkulu.

Kokuzkuluko kanala, pendiente.... noiz arte?...


Bonito ejemplar de "Erebia Hispania" en la cima.


Tras 45" disfrutando del paisaje en la cima, comenzamos el descanso por el mismo sendero de subida.

Azkar.

Llegando a ala pedrera.

Durante el descenso, y en una de mis múltiples miradas, como siempre me quedo con este hermoso canal de acceso que tambien tengo pendiente, se divisa una pequeña arista a su izquierda a la que le tengo ganas desde hace tiempo.

Arista de Urrestei, y a su derecha un canal poblado de pequeños arboles que llega hasta Saukuko-Gane, el Canal e Urrestei.

En 3h 40" llegamos a Atxarte, nos queda meter los pies a remojo en el rió y ver como Azkar se lo pasa en grande mientras se baña. Hurrengo arte!