Untzillatx: 941m | Algorriko kanal eta diagonala.

2016/01/26 | Denok ezagutzen ditugu Untzillatx-eko hegoaldean aurkitzen diren eskalada bideak, eskaladan gozatzeko leku aparta. 

Informazio ederra aurki dezakegu Untzillaitz-Sur izenez ezagutzen den web orrialdea: http://www.untzillaitz-sur.com/

Mendebalde aurpegi ezezaguna, igoera deseroso eta alpinoak ondo gordetzen dituen alde ezkutua.

Sei hilabetez eskalada debekuak ondo babesten duen txokoa. Untzillatx-eko beste bitxikeri bat.

Untzillatx-eko hego mendebalde aurpegia; Igoera Mañaria behean hasiko dugu, harrobien ondo ondoan (Durangoko irteera ondoan). Larreakapanaga baserrira doan bidea hartu eta segituan aldapa gora eginez. Baserritik Unztillatx tontorrera dioan bide klasikoa hartuko dugu, 15 minutu inguru geroago lehenengo harritzarekin topa eginez. Pinu artean eta bidearen eskuinean somatzen den harritza zabala. Harritza gainetik nola edo hala pasatu eta pinudi aldapatsu batetik segituko dugu. Untzillatx-eko lehenengo hormak azpi azpitik zeharkatuz.

Aurrera goazela, basoak desagertu eta harri eta hormak hartzen dute protagonismo osoa. Harritza multzoak behin eta berriz zeharkatuz. Ekialderuntz segituko dugu, Algorriko kanalaren bila. Kanal zabal eta estetikoa, ezkerrean horma handi batez apainduta, eta eskuinean berriz, ertz zorrotz batekin babestua.

Kanal luze eta gogorra, harritza handi batez ondo estalia. Zailtasun puntu batekin igotzen den kanala. (Fraileburu-ko ertza inguruan amaitzen den kanala).

Kanelatik Mugarraren ikuspuntua ederra aurkezten zaigu, igoera erabat apaintzen. Kanalaren azken txangoan, eta ezkerreko horma handien artean, ezkutuan, aurkitzen da hurrengo zatia.

Ezkerrerantz eta diagonalean doan igoera polita. Kataluinan, Pedraforca-ko (Pollego Inferiorior) diagonalaren antza hartzen du (Hau errazagoa). Diagonalean gorantz egingo dugu, lepo hantza duen zati batera heldu arte.

Paisaia hemendik zoragarri eta basatia bihurtzen da, ahuntzen, sai, eta arranoen bizileku ederra. Harriz inguratutako zatia, eta kaos itxura hartzen duena.

Orain bidea desagertu eta intuizioak hartzen du protagonismo oso osoa. Astiro, gora egin eta Fraileburutik datorren ertza aurkituko dugu aurrez aurre. Lenago, tximenea edo korridore mixto batetik gora eginez.

Araututako gunea Untzillatx Mendebaldean (B-5).

Ertza ondo igotzen da eta zabal zabala aurkezten zaigu aurretik. Berriz Kaos itxura duen ertza, harri handi eta blokez osaturiko atala. Astiro astiro gorantz egin eta hurrengo zati aipagarrienera helduko gara. Obelisko itxura duen bloke baten azpian kokatu, eta ezkerretik irteten den tximenea mixto batetik igoko gara, arrakala ugariak dituen erresaltea erosoa (III).

Erresalte bertikala behean utzi eta berriz eskuekin laguntzarekin gora egingo dugu. Oraingoan, plakak dira nagusi. Kurutzeta azpira heldu baino lehen, ondo igotzen den gunea. Azpian, hamildegia. Eta Algorriko kanalaren ikuspegi ederra.

Kurutzeta sektorea eskuinean utzi, eta ezkerretik gora zuzen doan korridore bat igoko dugu. Eskuekin gozatzeko azken metroak. Eta gutxira, ertzaren gainean aurkituko gara.  Mañanaritik datorren igoera klasikoaren bidearekin bat eginez. Untillatx-eko tontorreraiño metro batzuk bakarrik falta zaizkigu.

Jaitsierarako berriz, Mañarira doan bide klasikotik jaitsiko gara.

 Larreakapanaga eta Untzillatx, bidetik.

Untzillatx:941m | Ipar Aurpegia > Zuhaitzen bidea.

2015/10/17 | Berriz etxe ondoko mendietan gozatzen. Oraingoan Untzillatx mendiko ipar aurpegi bertikalean. Azpaldian buruan izandako mendi igoera izan da eta mendia ikustean marra zuzena imaginatzen nuen Iparralde aurpegi ederrean. Pentsatu, aztertu eta egin. Untzillatx-eko iparraldean, "zuhaitzen bidea" deritzona. Zergatik? 3 zuhaitz erabili ditudalako erreferentzia moduan "marra" imaginario edo igoera hontan. 

Igoeraren deskripabena: Mendiola auzotik Agirre baserrira doan bidea hartuko dugu. Agirre baserrira heldu baino lehen, ezkerretara dagoen pinudi gazte batzuekin topo egin eta gorantz jarraituko dugu, baso osoa zeharkatuz. Gorantz goazela,  Untzillatx-eko ipar paretak somatuko ditugu gainean. Itxuraz, igoerarik ez duen ipar aurpegia. Basoa atzean utzi eta aurrean, ardiak eta ahuntzak basora ez jaisteko erabiltzen de hesia, gainetik pasatuko dugu. Jarraian, kareharri multzo izugarria, kaosa.

Igoera osoan eta erreferentzia moduan, 3 arte (Quercus Ilex) eder erabiliko ditugu. Horregatik izena, zuhaitzen bidea da. Lehenengo metroak eskumatara egingo ditugu igaroezina ematen duen harresiaren azpitik. Noizbeinka, edozein ezusteko gertatu ahal dela kontutan hartuta, lurrera ondo ebatzeko eskuak libre eraman badaezpada. 

Pixkanaka eta diagonalean (mendebalderuntz) gora egingo dugu, beti bide erosoena aukeratuz. Gainean, gure lehenengo erreferentzia begiztatuko dugu, arte bakarti eta aparta. Artearen azpian (120 m +/-)  ondo jartzea komeni da, igoera edo tarte honen perspektiba hoberena izateko. Aurrean malda garrantsitsua hasten da, intergune erraz eta polit batekin. Harri plaka erosoa, artekaz gainezka dagoena. (4m/IIº+). Intergune edo erresaltea gaindituta eta metro batzuk aurrerago gure lehen deskantzua hartuko dugu. 

Bigarren tartea, zuhaitzetik zuhaitzera doan igoeran hasten da. Lehenengo pausoak erraz egiten dira. Kanal estu batera helduko gara, hain zuzen, kareharri eskailera itxura duen tartera. Hiruzpalau intergune dituen kanala da, asko jota IIº+, baina bertikal bihurtzen den zati edo igoera zuzena. (Ezkerretik, harritza zabal batetik kanal estu hau saihestu daiteke). Kanala azpian utzi, eta ertz antza hartzen duen sektore batera helduko gara. Beste metro gutxi batzuk aurrera eta hurrengo artea-ren ondoan agertuko gara. Bi enborrez hornitutako arte zahar eta ikusgarria.

Hirugarren partea. Orain, Utzillatx mendiak duen baso oparo eta ederra dugu begibistan. Pagadi hostotsu eta magikoa. Baina aurretik, eta pagadiaren azpian, hurrengoko zailtasuna. Kareharri plakak dira, 20/25m inguruko plakak. Arteka eta pitzaduraz beteriko plaka luzea, pare bat seguru sartzeko (arroka zubiak) leku aproposa. 3 intergune aipatzeke. Lehenengo, plaka luze eta zabala (IIº+). Bigarrena berriz, tximinia itxura duen kanal estua. 

Ezkerrean haitz eder batekin agertzen den igoera bertikala. Inteeran lizarra bakarti batekin hornitua, zinta batekin babesteko leku aproposa. Atzean zailtsaun haundiena utzi eta pagadia berrogei metro gorago agertzen da. Kanal belartsu batetik igotzea bakarrik falta zaigu (IIº) pagadiaren barneraino sartzeko. Pagadian zehar gora egingo dugu Untzillatx-eko gailurraren gutunontziarekin topatu arte.

Jaitsieran berriz, Labaroko atera hurbildu eta Eguzkiarreko harritzaren gainean dagoen korridorea edo kanala erabiliko dugu. Oso jaitsiera arina eta zuzena da Atxartera heldu arte.

------------------------------------------------------------

 - Iraupena: guztizkoa: 2h 45' (Geldiuneekin)

 - Zailtasuna: Zaila

 - Distantzia: 5,2 Km (+/-)

 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 790m (+/-)

 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Mendiola Auzoa - Agirre Bserriko pinudia - Ipar Aupergia - Untzillatx tontorra - Labaroko Atea - Eguzkiarreko Harritza - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------

Agirre baserritik gora dagoen pinuditik.

Untzillatx: 941m | Por la Gran Diagonal.

2010/05/17 | Kaixo! Han vaticinado toda la semana con buen tiempo, ¿será verdad?. Atxarteraino hurbildu naiz Untzillaitz igotzeko asmoz. "Gran Diagonal" deritzon kanaletik igoko naiz, jadanik urte batzuk hamendik igo gabe eta gogoz hartu dut gaurko eguna.

Aparco en la cantera, y sigo la pista asfaltada dejando atrás la ermita del Cristo, cruzo el río por el puente "romano" y tomo la senda me lleva directo a la "Gran Diagonal". Esta senda es frecuentada por muchos escaladores ya que muchas de las vías de Untzillatx se encuentran cerca de la senda. No tiene perdida.

Udazkenean egindako argazkia, Untzillaitz y sus puntos más interesantes.

Mapa de la zona, en circulo el parking.


Mapa en 3D con la ruta.

-------------------------------------------------------------
- Tiempo:-Total: 2h 20"
- Grado de Dificultad: Difícil
- Desnivel: Desnivel Positibo: 760 m
- Perfil de la Etapa: Parking "Atxarte" > Placas Amarillas > Gran Diagonal > Collado "Saukuko Gana" > Untzillaitz > Markuarre > Parking "Atxarte"
-------------------------------------------------------------

Paso el puente y cojo la senda que me lleva directo al espolón de "Urreztei".

Las primeras rampas y vistas.

A medida que asciendo en "Zig-Zag", detrás veo esto.

Mirada hacia abajo.

De nuevo la vista atrás, Astxiki, Alluitz, Urkiolagirre...

Me voy hacercando a las Placas Amarillas.

Mirada abajo, esta pedrera se hace un poco pesada.

Vista atrás, ya se nota el desnivel.


Mientras subo, me encuentro con esta preciosa planta el flor, Macros al Canto.

Y en poco tiempo me presento en la base de las Placas Rocosas.

" Estas placas no son de difícil acceso, pero hay que tener bastante cuidado. Ya que el exceso de confianza nos puede jugar una mala pasada. Aquí encontramos con pasos de Grado II y más a la dcha con alguno de III. Hay que estar un poco habituado a trepar/escalar, ya que el camino no está marcado "cada uno tira por donde puede" y un bloqueo temporal puede ponerte los pelos de punta. Una recomendación es no intentar subir por estas placas cuando la roca está húmeda y llueve, a menos que seas un experto."

Las vistas desde la placa no defraudan.

Me siento y tomo algunas fotos, no si antes asegurarme.

Sigo para arriba, una caida aquí y....

Collado Saukukogana a tiro.

El panorama es simplemente impresionante.

La caída desde aquí impresiona.

Y me planto en el collado de "Saukuko Gana", las vistas a la cara sur.

"Saukuko kobie"

Foto tomada desde el interior de la Cueva.

Es en este punto, donde me tomo un respiro. Y buen trago de agua, y descanso unos minutos. Desde aquí, cruzo la brecha de "Leureta" alcanzo la cresta que me llevará hasta la cima.

Cruzo la brecha de "Leureta", y veo este fresno agarrado a a Roca.

Panorámica, la cresta que me llevará a la cima a la izq.

Atrás voy dejando "Saukuko Gana".

Las vistas son espectaculares. Y el cresteo es "brutal", ¡un disfrute!

Las caidas a la vertiente sur.

Cresteando.

Mirada atrás, toda la Cresta desde "Saukuko Gana".

Unztillaitz / Untzillatx

Placa de la cima.

Información: Impresionante montaña calcárea que forma parte de las peñas del Duranguesado ( Durangaldeko Harriak ), en el macizo del monte Anboto ( 1.331 m ), dominando la alpestre aldea de Mañaria ( 188 m ), al Oeste, y el impresionante y degradado desfiladero de Atxarte ( 300 m), al Este.

En sus paredes se ubican las más importantes y clásicas vías de escalada de la escuela de Atxarte, la más sobresaliente de Bizkaia. Efectivamente, estas paredes han formado a varias generaciones de escaladores que aquí han dado sus primeros pasos para luego pasar a acometer mayores empresas en las montañas de Pirineos, Los Alpes o el Himalaya.

Resulta sorprendente para propios y extraños ver como emergen estas verticales peñas del Duranguesado como islotes en un mar de valles. Pero no menos sorprendente es la existencia de terroríficas canteras que han diezmado considerablemente algunas de las montañas más embelmáticas como Untzillatx o Mugarra.
Fuente: Mendikat.net

Nineu.

Buzón de "Untzillatx" con Udalatx de fondo.

Un mirador inmejorable sobre los Montes del Duranguesado.

Eskuagatx, leungane, artaxagan, Mugarra...

Canteras de Mañaria y la enorme cicatriz sobre Mugarra.

Durango, Oiz...

Udatalatx, Anboto...

El descenso lo realizo por la cresta (ver foto) hasta llega a un collado herboso y guirar a la dcha para tomar la senda por donde descenderé. Pasando por "Markuarre", la senda se arrima a las paredes Sur de Untzillatx y me llevará paralelo a la "Gran Diagonal". (Justo por debajo de ella).

Cresta de "Untzillatx".

Mientras voy cresteando, a mi izq las Canteras de "Atxarte" y la Pedrera de Eguzkiarre.

Por donde bajaré.

El sendero bien marcado.

Atrás dejo la cima, en el circulo.

El descenso es un poco vertical pero fácil.

Mirada atrás, en naranja el descenso marcado.

Postal.

Mirada atrá.

El paisaje abrupto de este Macizo hacen que el descenso sea una delicia para todos los sentidos. Más abajo giraré a la derecha y se toma una senda más cómoda que dará un rodeo por las faldas de Untzillatx hasta llegar a Atxarte. Un paseo.

Mirada atrás, dejamos la roca y entro de lleno en una pista forestal.

Astxiki, Alluitz.

El camino no tiene perdida.

Brote de nuestra quedrida plaga de "Pinus Insignis"

Mirada a la Diagonal y su placa, en naranja marco la subida.

Untzillatx eta Saukuko Gane.

Cascada de arroyo que baja a Atxarte.

Durante el descenso me entretengo con algunas Macros para darle color al Blog, un espectaculo de colores.

Lorak I

Lorak II

Atxarteko errekan.

Lorak III

Una circular muy recomendable en cualquier época del año, evitandolo sólo en días húmedos y de mucha lluvia. Ondo segi.-