.

.
Mostrando entradas con la etiqueta Untzillatx. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Untzillatx. Mostrar todas las entradas

2016/06/10

Untzillatx: 941m | Algorriko kanal eta diagonala.

2016/01/26 | Denok ezagutzen ditugu Untzillatx-eko hegoaldean aurkitzen diren eskalada bideak, eskaladan gozatzeko leku aparta. 
Informazio ederra aurki dezakegu Untzillaitz-Sur izenez ezagutzen den web orrialdea: http://www.untzillaitz-sur.com/

Mendebalde aurpegi ezezaguna, igoera deseroso eta alpinoak ondo gordetzen dituen alde ezkutua.
Sei hilabetez eskalada debekuak ondo babesten duen txokoa. Untzillatx-eko beste bitxikeri bat.

Untzillatx-eko hego mendebalde aurpegia; Igoera Mañaria behean hasiko dugu, harrobien ondo ondoan (Durangoko irteera ondoan). Larreakapanaga baserrira doan bidea hartu eta segituan aldapa gora eginez. Baserritik Unztillatx tontorrera dioan bide klasikoa hartuko dugu, 15 minutu inguru geroago lehenengo harritzarekin topa eginez. Pinu artean eta bidearen eskuinean somatzen den harritza zabala. Harritza gainetik nola edo hala pasatu eta pinudi aldapatsu batetik segituko dugu. Untzillatx-eko lehenengo hormak azpi azpitik zeharkatuz.


Aurrera goazela, basoak desagertu eta harri eta hormak hartzen dute protagonismo osoa. Harritza multzoak behin eta berriz zeharkatuz. Ekialderuntz segituko dugu, Algorriko kanalaren bila. Kanal zabal eta estetikoa, ezkerrean horma handi batez apainduta, eta eskuinean berriz, ertz zorrotz batekin babestua.

Kanal luze eta gogorra, harritza handi batez ondo estalia. Zailtasun puntu batekin igotzen den kanala. (Fraileburu-ko ertza inguruan amaitzen den kanala).

Kanelatik Mugarraren ikuspuntua ederra aurkezten zaigu, igoera erabat apaintzen. Kanalaren azken txangoan, eta ezkerreko horma handien artean, ezkutuan, aurkitzen da hurrengo zatia.

Ezkerrerantz eta diagonalean doan igoera polita. Kataluinan, Pedraforca-ko (Pollego Inferiorior) diagonalaren antza hartzen du (Hau errazagoa). Diagonalean gorantz egingo dugu, lepo hantza duen zati batera heldu arte.

Paisaia hemendik zoragarri eta basatia bihurtzen da, ahuntzen, sai, eta arranoen bizileku ederra. Harriz inguratutako zatia, eta kaos itxura hartzen duena.

Orain bidea desagertu eta intuizioak hartzen du protagonismo oso osoa. Astiro, gora egin eta Fraileburutik datorren ertza aurkituko dugu aurrez aurre. Lenago, tximenea edo korridore mixto batetik gora eginez.

Araututako gunea Untzillatx Mendebaldean (B-5).

Ertza ondo igotzen da eta zabal zabala aurkezten zaigu aurretik. Berriz Kaos itxura duen ertza, harri handi eta blokez osaturiko atala. Astiro astiro gorantz egin eta hurrengo zati aipagarrienera helduko gara. Obelisko itxura duen bloke baten azpian kokatu, eta ezkerretik irteten den tximenea mixto batetik igoko gara, arrakala ugariak dituen erresaltea erosoa (III).


Erresalte bertikala behean utzi eta berriz eskuekin laguntzarekin gora egingo dugu. Oraingoan, plakak dira nagusi. Kurutzeta azpira heldu baino lehen, ondo igotzen den gunea. Azpian, hamildegia. Eta Algorriko kanalaren ikuspegi ederra.

Kurutzeta sektorea eskuinean utzi, eta ezkerretik gora zuzen doan korridore bat igoko dugu. Eskuekin gozatzeko azken metroak. Eta gutxira, ertzaren gainean aurkituko gara.  Mañanaritik datorren igoera klasikoaren bidearekin bat eginez. Untillatx-eko tontorreraiño metro batzuk bakarrik falta zaizkigu.

Jaitsierarako berriz, Mañarira doan bide klasikotik jaitsiko gara.

 Larreakapanaga eta Untzillatx, bidetik.

2015/11/18

Untzillatx:941m | Ipar Aurpegia > Zuhaitzen bidea.

2015/10/17 | Berriz etxe ondoko mendietan gozatzen. Oraingoan Untzillatx mendiko ipar aurpegi bertikalean. Azpaldian buruan izandako mendi igoera izan da eta mendia ikustean marra zuzena imaginatzen nuen Iparralde aurpegi ederrean. Pentsatu, aztertu eta egin. Untzillatx-eko iparraldean, "zuhaitzen bidea" deritzona. Zergatik? 3 zuhaitz erabili ditudalako erreferentzia moduan "marra" imaginario edo igoera hontan. 


Igoeraren deskripabena: Mendiola auzotik Agirre baserrira doan bidea hartuko dugu. Agirre baserrira heldu baino lehen, ezkerretara dagoen pinudi gazte batzuekin topo egin eta gorantz jarraituko dugu, baso osoa zeharkatuz. Gorantz goazela,  Untzillatx-eko ipar paretak somatuko ditugu gainean. Itxuraz, igoerarik ez duen ipar aurpegia. Basoa atzean utzi eta aurrean, ardiak eta ahuntzak basora ez jaisteko erabiltzen de hesia, gainetik pasatuko dugu. Jarraian, kareharri multzo izugarria, kaosa.

Igoera osoan eta erreferentzia moduan, 3 arte (Quercus Ilex) eder erabiliko ditugu. Horregatik izena, zuhaitzen bidea da. Lehenengo metroak eskumatara egingo ditugu igaroezina ematen duen harresiaren azpitik. Noizbeinka, edozein ezusteko gertatu ahal dela kontutan hartuta, lurrera ondo ebatzeko eskuak libre eraman badaezpada. 


Pixkanaka eta diagonalean (mendebalderuntz) gora egingo dugu, beti bide erosoena aukeratuz. Gainean, gure lehenengo erreferentzia begiztatuko dugu, arte bakarti eta aparta. Artearen azpian (120 m +/-)  ondo jartzea komeni da, igoera edo tarte honen perspektiba hoberena izateko. Aurrean malda garrantsitsua hasten da, intergune erraz eta polit batekin. Harri plaka erosoa, artekaz gainezka dagoena. (4m/IIº+). Intergune edo erresaltea gaindituta eta metro batzuk aurrerago gure lehen deskantzua hartuko dugu. 

Bigarren tartea, zuhaitzetik zuhaitzera doan igoeran hasten da. Lehenengo pausoak erraz egiten dira. Kanal estu batera helduko gara, hain zuzen, kareharri eskailera itxura duen tartera. Hiruzpalau intergune dituen kanala da, asko jota IIº+, baina bertikal bihurtzen den zati edo igoera zuzena. (Ezkerretik, harritza zabal batetik kanal estu hau saihestu daiteke). Kanala azpian utzi, eta ertz antza hartzen duen sektore batera helduko gara. Beste metro gutxi batzuk aurrera eta hurrengo artea-ren ondoan agertuko gara. Bi enborrez hornitutako arte zahar eta ikusgarria.

Hirugarren partea. Orain, Utzillatx mendiak duen baso oparo eta ederra dugu begibistan. Pagadi hostotsu eta magikoa. Baina aurretik, eta pagadiaren azpian, hurrengoko zailtasuna. Kareharri plakak dira, 20/25m inguruko plakak. Arteka eta pitzaduraz beteriko plaka luzea, pare bat seguru sartzeko (arroka zubiak) leku aproposa. 3 intergune aipatzeke. Lehenengo, plaka luze eta zabala (IIº+). Bigarrena berriz, tximinia itxura duen kanal estua. 


Ezkerrean haitz eder batekin agertzen den igoera bertikala. Inteeran lizarra bakarti batekin hornitua, zinta batekin babesteko leku aproposa. Atzean zailtsaun haundiena utzi eta pagadia berrogei metro gorago agertzen da. Kanal belartsu batetik igotzea bakarrik falta zaigu (IIº) pagadiaren barneraino sartzeko. Pagadian zehar gora egingo dugu Untzillatx-eko gailurraren gutunontziarekin topatu arte.

Jaitsieran berriz, Labaroko atera hurbildu eta Eguzkiarreko harritzaren gainean dagoen korridorea edo kanala erabiliko dugu. Oso jaitsiera arina eta zuzena da Atxartera heldu arte.

------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 2h 45' (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila
 - Distantzia: 5,2 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 790m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Mendiola Auzoa - Agirre Bserriko pinudia - Ipar Aupergia - Untzillatx tontorra - Labaroko Atea - Eguzkiarreko Harritza - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------

Agirre baserritik gora dagoen pinuditik.

2015/02/23

Untzillatx: 941m | Mendebalde aurpegia / (Negu giroan).

17/02/2015 | Urte hasiera bikaina etxe ondoko mendi zurituetan, eta oraingoan berriz beste igoera eder bat Untzillatx-era. Berriz "klasikoetatik" ihes egiten.

Denbora izan da igoera honen berria lehenengoz izan nuela,  "Gorri81" foreroaren  (Mendiak.net) eskutik  aipatutako argazki eder bat izan zen, ondoren "Juanra Madariaga" alpinista eta idazleak "Ibilkari" mendiko kanalean idatzi zuen artikulua. Eta azken hau nahikoa izan zen berriz Untzillatx ingurura bueltatzeko, aitzaki ederra, bai jauna!

Igoera berezi eta alpinoa etxetik oso gertu, azken txanpan korridore eder eta luzea gordetzen duen bitxikeri polit bat Mañari inguruan.

Hemendik dator: 
>> https://vimeo.com/119127119 << (Igoeraren bideoa)

Horiz, egindako bidea. 
Gorriz, Anti-Recios bidea. (Arkaitz, Fabio, Jon eta Markel)

Igoeraren deskribapena: Igoera zuzena Untzillatxeko mendebalde aurpegian. Beste igoera basati eta ederra Mañariko mendien artean. Harrobietan, mañariko mendiak duten gaixotasun sendaezinen ondoan hasten da igoera. Lehenengo ibilbidearen atala,  baserri bide inguruetatik doa,  ondoren tontorrera doan bide "klasiokoare-kin" bat eginez.

Orain bideak pinudiak zeharkatzen ditu, harrobitik datozen zarata edo  leherketak  ingurumena zikintzen duen bitartean. Gaixo aurkitzen da Untzillatx. 

Oraietako lepora heldu baino lehen, eskuinera doan ibilibide estu bat hartu behar da, ganaduak batzutan erabiltzen duen bidea. Gutxira, bidea desagertu eta goiko atx-etatik datorren harritza zeharkatu behar da, ondoren pinudi maldatsuan sartzeko. Pinudi gainean aurkitzen da Mendebaldeko hamildegia, eta igoerarako dauden aukera edo bideak.

Hamildegian barneratzeko, mendiko ganaduak (ahuntz eta ardiak) erabiltzen duen bide estu eta buztintsua hartuko dugu. Bide maldatsu eta ederra, Artiaz apindutako atala. Metrok batzuk gorago, harritza zabal eta luze bat zeharkatu beharra dago, beti diagonalean (eskuineruntz) , korridoeraren azpian dauden zuhaitzak (arteak) erreferentzia moduan edukiz.

Igoera ez da lasaitzen, eta eskuak beti prest daude lurrera edozein momentutan botatzeko. Astiro eta prisa gabe gora egiten da, kanal zabal baten azpian jarri arte. Erresalte erraz bat igo (4m/II+) eta kanal bete betean murgiltzen gara. Kanalean edurra ondo finkatuta badago, gozatzeko leku aparta da. Goian berriz, tontorrera doan ertz luzetik jaisten diren plaka ederrak disdiratsu dauzkagu, gordeleku eta jolastoki ederra. Kanalaren amaieran, eskuineruntz doan "tximinia" belartsu bat hartu eta igoko dugu (5m/II+) ertz-lerro itxura duen erlaitz batera iritsi arte. Azkenengo atal edo luze osoari begigarada orokor bat botatzeko leku aproposa.



Azken txanpa, korridorearen sarrera topatzen.
Zeharkaldi horizontal edo diagonal luzea hurrengo bilgunerarte (zuhaitza), Ondo babestua eta helduleku asko dituena (6m/III). Atal honen lehengo zatia egin ondoren, ezkerreruntz doan "faja" itxurazko balkoi bat hartu behar da, goian (eskuinean) korriodearen sarrerarekin aurrez aurre topatuz. Igoerako bitxikeri ezkutua bapatean abixatu gabe agertuko da.

Korridorean barneratzeko, esku laguntza beharrezkoa den erresalte bat gainditzea geratzen zaigu (II). Edur asko dagoenean ezkutuan geratzen den azken oztopoa, baina bestela, ezkerretik gainditzen dena.
(arkaitz blokea korridorearen erdi erdian, II+ ).

Azken atal honek dauka igoeraren xarma, alpinismo hutsa berriz, eta non? durangaldeko mendi maiteetan.

Korridorearen irteera tontorretik 100m ingurura geratzen da, ibilaldi ederra tontorreraino.


------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 3h 35' (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila (Neguko materiala)
 - Distantzia: 4,8 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 780m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Saukoko arroa - Untzillatx - Eguzkiarre-ko harritza - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------

Untzillatx bidetik.

2015/02/19

Untzillatx: 941m | Saukoko arroa. (Negu giroan).

01/02/2015 | (Hemendik dator...)  Azkenean neguko koloreak etxe ondoan, eta horregatik elurrez estalita dauden mendiak igotzeko aukera aprobetxatzea izaten da zeregin ederrena. Oraingoan,  Atxarte inguruan dauden igoera "klasikoetatik" ihes egin eta Unztillatx-eko Saukoko arrotik gora doan bide zuzena aukeratu dut. Eta nola ez, negu giroan ondo gozatzen. Igoera zuzen eta zikina, baina zer axola dio azken honek! 

Saukoko arroa.


Igoeraren deskribapena: Saukoko arroa,  Urrestei eta Arrukoatxen ertzak banatzen dituen kanal bertikal, bedartsu eta ikusgarria da. Neguan, eta elurrez estaltze denean  oso "alpinoa" bihurtzen de igoera dotore eta bertikala.

Behin arroan barneratuta ez dago galtzerik. Urrestei ertzeraino doan bidea hartu eta kanalean barneratzea da errazena. Geroxeago  mendi ibilbidearen edertasun eta txango aipagarriena etorriko da.

Lehenengo metroak ez dira oso erosoak, baina Atxarte inguruko paisaiak, igoera asko handiagotzen du.  Lehenengo txanpan igoera korridore hutsa besterik ez da, erresalte aipagarririk gabeko korridoze luze,  bertikal eta bedartsua. Begiak ondo zabaldu eta argi ibili beharra dago edur eta izotz plakak daudenean,  maldatik bera laban egiteko aukera asko daude eta.

Korridorearen bigarren atalean berriz, Itxuraz barneraezina den baso edo ohian trinkoa aurkituko dugu aurretik;  elorriz, lizarrez eta urrondoz hornitutako baso lodi eta estua. Korridoreko basoan barneratu baino lehen, lehenengo erresalte aipagarriena aurkituko dugu, haitz deseroso bat gaindituta atzean utziko dugun erresaltea. (II+)

Korridorearen bigarren atal hau oso zikina da, urtaro oparoenetan (udaberria eta udan) ez egiteko modukoa. Neguan berriz, zuhaitzek hostoak galtzen dutenez igoerari errastazun puntu bat ematen diote, igoeraren bidea eta ikuspegia erraztuz. Edurrarekin berriz, oso deseroso egiten den zatia luze bat da. (Elurrak aurrera egitea asko zailtzen du, oso atal luze eta gogorra negu inguruan.)



Eskuinean ertz ederra aurkituko dugu, Arrukoatxaren azken luze eta ertz politta. Atxarteko hamildegi eta harrobia iparrean eta Saukoko puntea hegoan, paisai haundiaz disfrutatzeko korridorea.
200 metroko baso zikina igo eta gero kanala zabaldu egiten da, azkeneko zatia, belartsua eta erosoa bihurtuz. Metro batzuk gorago, zeharkaldi horizontal (60m inguru) bat aurkituko dugu,Saukoko arroa bukatzen den tokian hain zuzen. Zeharkaldi harriskutsua, elurraren azpian dagoen belar luzeak elurra ez duelako ondo finkatzen.

Zeharkaldi horizontalaren ondoren, azkeneko metroak tontorraren ekialdeko  ertzeraino erraz egiten dira. Aukeran asko gozatuz. Unztillaitz tontorreraino doan ertza berriz, negu giroan azken zatia asko edertzen du.

Jaitsierarako berriz,Labaroko atera hurbildu eta Eguzkiarreko harritzaren gainean dagoen korridore edo kanala erabiliko dugu. Oso jaitsiera harin eta zuzena Atxarteriano.

------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 3h 35' (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila (Neguko materiala)
 - Distantzia: 4,8 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 780m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Saukoko arroa - Untzillatx - Eguzkiarre-ko harritza - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------


Zapelatz arrunta (Buteo Buteo) Atxarte inguruan. (Busardo)
<< http://naturmendi.blogspot.com >>

2015/01/14

Untzillatx: 941m | Saukoko arroa.

Badira urteak Atxarte inguruan gabiltzala, baina “ez gara sofa erosoak!!"  (LOR)  Eta Untzillatx-eko igoera bikain batekin errepikatzen dut oraingoan, Saukoko arroa, hain zuzen ere. Untzillatx-eko igoera bertikal eta zuzenetarikoena. Azpimarratzeko, Patxi Galé idazlearen laguntza nekaezina, mila esker!

Horiz Saukoko arroa, eta gorriz berriz jaitsieran egindako bidea. (Eguzkiarreko harritza)

Igoeraren deskribapena: Saukoko arroa,  Urrestei eta Arrukoatxen ertzak banatzen dituen kanal bertikal, bedartsu eta ikusgarria da. Behin arroan barneratuta ez dago galtzerik. Urrestei ertzeraino doan bidea hartu eta kanalean barneratzea da errazena. Geroxeago  mendi ibilbidearen edertasun eta txango aipagarriena etorriko da.

Lehenengo metroak ez dira oso erosoak, baina Atxarte inguruko paisaiak, igoera asko handiagotzen du.  Lehenengo txanpan igoera korridore hutsa besterik ez da, erresalte aipagarririk gabeko korridoze luze,  bertikal eta bedartsua.

Horiz Saukoko arroa.

Korridorearen bigarren atalean berriz, Itxuraz barneraezina den baso edo ohian trinkoa aurkituko dugu aurretik;  elorriz, lizarrez eta urrondoz hornitutako baso lodi eta estua. Korridoreko basoan barneratu baino lehen, lehenengo erresalte aipagarriena aurkituko dugu, haitz deseroso bat gaindituta atzean utziko dugun erresaltea. (II)

Korridorearen bigarren atal hau oso zikina da, urtaro oparoenetan (udaberria eta udan) ez egiteko modukoa. Neguan berriz, zuhaitzek hostoak galtzen dutenez igoerari errastazun puntu bat ematen diote, igoeraren bidea eta ikuspegia erraztuz. Edurrarekin berriz, oso deseroso egiten den zatia luze bat da.


Eskuinean ertz ederra aurkituko dugu, Arrukoatxaren azken luze eta ertz politta. Atxarteko hamildegi eta harrobia iparrean eta Saukoko puntea hegoan, paisai haundiaz disfrutatzeko korridorea.
200 metroko baso zikina igo eta gero kanala zabaldu egiten da, azkeneko zatia, belartsua eta erosoa bihurtuz. Azkeneko metroak goikaldeko ertzeraino erraz egiten dira. Unztillaitz tontorreraino dihoan ertza berriz, dibertigarriagoa egiten du azken zatu honek. 

Jaitsierarako berriz, eguzkiarreko harritza erabiliko dugu. Oso jaitsiera harina Atxarteraino.

------------------------------------------------------------
 - Iraupena: guztizkoa: 3h (Geldiuneekin)
 - Zailtasuna: Zaila
 - Distantzia: 4,8 Km (+/-)
 - Gorabehera: Gorabehera positiboa: 780m (+/-)
 - Mendi Ibilbidea: Atxarte harrobia - Saukoko arroa - Untzillatx - Eguzkiarre-ko harritza - Atxarte harrobia.
------------------------------------------------------------

2010/07/09

Saukukogane: 865m | La Proa de Untzillatx.

2010/07/06 |Kaixo!! Ya son más de 2 años que no visito la cima de "Saukukogane", la proa de Untzillatx. Para mí uno de los mejores balcones del Macizo de Anboto, un marco incomparable. Así que hoy Martes 6 de Julio, por la tarde me acerco hasta Atxarte a pornerle remedio a esto. En su base se encuentra la cueva de "Saukuko Kobia", que sirve de refugio para los animales de pasto en estas alturas.

En el circulo, Saukukogane.

La ascensión comienza en Atxarte, el acceso hasta la cima es muy interesante, pues permite recorrer la Gran Diagonal de Unztillatx ( 934 m ).Mientras subo a la derecha dejaré la torre de Urrestei ( 625 m ) para que un poco más tarde comience a ganar altura trepando por las placas amarillas de la G.Diagonal (son pasos de I o II, lo más sencillo es subir por la parte izquierda).

Acceso a Atxarte, Parking.

Después de un buen rato subiendo saldré directo en la brecha de Leureta ( 829 m ). Y es en ella, justo debajo de la cima de "Saukukogane" donde está "Saukuko Kobie". Es aquí donde comienza la vía que me llevará a la cima, son unos 50m de desnivel, unas buenas trepadas (I) hasta llegar a un canal herboso que me llevará directo hasta la cima.

El recorrido en 3D.

-------------------------------------------------------------
- Tiempo:
-Total: 2h 32"
- Grado de Dificultad: Difícil
- Desnivel: Desnivel Positibo:
801 m
- Perfil de la Etapa: Parking "Atxarte" > Placas Amarillas > Gran Diagonal > Brecha de Leureta >
Saukukogane > Untzillaitz > Markuarre > Parking "Atxarte" -------------------------------------------------------------

Comienzo a caminar en Atxarte, una mirada hacia arriba. Paso junto a la ermita, y tomo el camino que va al collado de Elosu. No tiene perdida y está bien marcado.

Mirada abajo mientras voy subiendo.

Las vistas, inmejorables.

Claveles silvestres, así que macro al canto.

A medida que voy ganando altura el paisaje es cada vez mejor.

Aitztxiki & Alluitz.
Aitztxiki, Alluitz ta Urkiolagirre.

Una mirada al frente, lo que me queda...

Las paredes verticales cerca de la Gran Diagonal.

Creo que el desnivel se percibe perféctamente en esta foto. Un respiro y trago de agua.

Y por fin me planto en las Placas de la Gran Diagonal. A trepar!

Breve descanso y foto.


" Estas placas no son de difícil acceso, pero hay que tener bastante cuidado. Ya que el exceso de confianza nos puede jugar una mala pasada. Aquí encontramos con pasos de Grado II y más a la derecha con alguno de III. Hay que estar un poco habituado a trepar/escalar, ya que el camino no está marcado "cada uno tira por donde puede" y un bloqueo temporal puede ponerte los pelos de punta. Una recomendación es no intentar subir por estas placas cuando la roca está húmeda y llueve, a menos que seas un experto."



Video, un vistazo desde las Placas.

En una de las muchas cavidades que hay en las placas de nuevo la vida resurge en primavera. Más claveles!

Dianthus Caryophillus.

Panorámica espectacular desde las placas. No me queda mucho para llegar a la Brecha de Leureta.

Nineu, las placas detrás.

Los paredones son impresionantes, una caída aquí y....

Saibigain.

El valle en todo su esplendor, Itzela!

Me asomo a la cara Sur de Untzillatx, con la cantera de "Zalloventa" al fondo.
Noticia: El gobierno Vasco ordena el Cierra de la Cantera de Zalloventa , LINK. Haber si es verdad!!

Panorámica llegando a la Brecha de Leureta.

Y cada uno a lo suyo, todo dios polinizandose.... "Frailecillo".

Ya veo la Cueva "Saukuko Kobie", en naranja la vía para subir a la cima.

Una vía de fácil acceso, pero que hay que evitar en días de mucha humedad y lluvia.

En naranja, la vía de acceso y la cima desde la Cueva.

Me quito la mochila y la dejo en la boca de la cueva, ahora toca lo más divertido, Unas trepadas que dan paso a un canal herboso que me llevará ala cima.

Canal herboso, desde aquí a la cima.

Mirada abajo, un descuido y.... se ve la mochila y la caída que hay.

Cima, Nineu, foto de rigor.

Información: Saukukogane: Fijando detalladamente la mirada sobre la siempre sorprendente mole calcárea de Untzillatx ( 934 m ) se descubre con inquietud que alberga otras pequeñas cimas monolíticas en su seno. La torre de Urrestei ( 625 m ) es una de las más destacadas, vigilando las placas de la Gran Diagonal, vasta vira que desde Atxarte corona la brecha de Leureta ( 829 m ). Precisamente en la vertical de esta escotadura rocosa se eleva Saukuko gane o Saukuko puntie ( 865 m ), otra peña aislada, muy poco ascendida pese a su indudable atractivo y contar con una vía normal que se reduce a salvar pequeñas dificultades.Fuente: Mendikat.net.

Desde la cima, Untzillatx y su cresterio.

Tras un breve descanso, fotos y demás... comienzo con el descenso, a mi juicio más complicado.

Astiro astiro...

La cresta que me guíara hasta Untzillatx.

Oiz & Durango.

Saukuko Koba.

Brecha de Leureta. El sendero bien marcado, desde aquí hay dos ocpiones para llegar a Untzillatx, seguir el sendero (sin ninguna complicación) o tomar la cresta hasta la cima, con algunas trepadas y algún balcón aéreo que asoma a la cara Sur con unas caídas brutales.

Fresno colgado de la peña "Saukukogane".

Mirada atrás mientras voy subiendo por la Cresta.

Cresterio "Untzillatx".

Mirada atrás una vez superado el primer cresterio, Saukukogane ya queda atrás.

Cresteando de nuevo, unas ovejas van por delante.

Atxarte, y el Macizo de Anboto al completo.

Macizo de Anboto al completo.

Ya veo el buzón de la cima.

Cima, nineu, y foto de rigor.

Información: Impresionante montaña calcárea que forma parte de las peñas del Duranguesado ( Durangaldeko Harriak ), en el macizo del monte Anboto ( 1.331 m ), dominando la alpestre aldea de Mañaria ( 188 m ), al Oeste, y el impresionante y degradado desfiladero de Atxarte ( 300 m), al Este.
En sus paredes se ubican las más importantes y clásicas vías de escalada de la escuela de Atxarte, la más sobresaliente de Bizkaia. Efectivamente, estas paredes han formado a varias generaciones de escaladores que aquí han dado sus primeros pasos para luego pasar a acometer mayores empresas en las montañas de Pirineos, Los Alpes o el Himalaya.
Resulta sorprendente para propios y extraños ver como emergen estas verticales peñas del Duranguesado como islotes en un mar de valles. Pero no menos sorprendente es la existencia de terroríficas canteras que han diezmado considerablemente algunas de las montañas más embelmáticas como Untzillatx o Mugarra.Fuente: Mendikat.net

Panorámica al Este desde la Cima.

Aquí dejo un Link de una ascensión anterior: http://giroa.blogspot.com/2010/05/untzillatx-941m-por-la-diagonal.html

Mugarra, Leungane, Artatxagan y sus luces.

Pero el protagonista siempre es "Anboto".

El descenso lo realizo por su cara Sur, marco en un circulo el canal por donde descenderé.

El Cresterio de la Cima, Saukukogane y el Macizo de Anboto.

Una vez pasado el cresteo en dirección este, giro al sur para encontrar el sendero que me guiará hasta el canal marcado con un circulo en una foto anterior. No tiene perdida, el descenso transcurre por un pedregal y zonas de hierba.

El descenso, con las paredes verticales cercanas a la cima.

Mirada hacia arriba, de ahí bajo.

Marco en Circulo la Cima de Untzillatx, estoy entrando en el canal que he marcado en la foto anterior. Desde aquí el descenso es una gozada.

En naranja el sendero.

El Sol se va escondiendo, y las luces juegan con el paisaje.

En poco rato entro de lleno al canal que me sacará de este mar de piedras, para llevarme por las pistas de Gatzaieta hasta Atxarte. Un paseo con fabulosas vistas.

Las Atxas de Untzillatx van quedando lejos.

Las pista forestal que desciende hasta Atxarte está echa un cristo, una vegetación exuberante tapa el 90% de la pista,en su mayoría zarzas. Así que con paciencia...

Cada uno se agarra donde puede, macro al canto.

Untzillatx, su G.Diagonal con sus paredes verticales.

Alluitz, luces y sombras.

Y en 2h y 30" me planto el viejo puente de Atxarte, me descalzo mis nuevas zapatillas "Chiruca" que han pasado la prueba con buena nota, y pongo los pies a remojo mientras observo el rio detalladamente buscando alguna trucha.

Un saludo!! ta hurrengo arte! Aiooo